Ik was er helemaal klaar mee...
Ik denk dat het zo rond mijn 45ste begonnen is, als ik er zo op terugkijk. Ik stond meerdere keren per dag voor de kast met het gevoel dat mijn lichaam iets miste. Ik kon de vinger er maar niet op leggen. Ik bleef van alles eten. 3 boterhammen bij het ontbijt met hagelslag en een kop thee. Na een uurtje of 2 een paar koekjes of wat crackers en een half uur later stond ik weer voor de kast met de gedachte ‘wat zal ik nu weer eens eten’. Dan kwam de lunch met nog eens 3 boterhammen. Ik hield me zelf dan in om er niet gewoon 6 te eten. Na een uur of 2 weer voor de kast. En dat ging de hele dag door. Ik wilde wel een beetje gezond blijven eten en wilde dus niet mijn maag constant vullen met snoep, drop, chocolade, koek en chips. Maar deed dat dus wel geregeld. Maar hoe kon ik me dan wel goedgevuld voelen en niet meer aankomen maar het liefst afvallen? Ik had geen idee. Een dieet wilde ik niet. Minder eten, terwijl ik voor mijn gevoel altijd te weinig at. Nee, dat was het niet. Ik had de hele dag de neiging te moeten eten. Ik had geen idee wat ik nu echt nodig had. En dat ik echt iets nodig had gaf mijn lichaam wel aan. Ik voelde me niet fit, ik had altijd honger en ik had het gevoel geen reserve te hebben terwijl ik toch best heel veel in mijn mond stopte. En ik kwam maar aan. Ik voelde me zwaar en toch leeg. Ik was bang dat dit een oneindig pad zou worden, waarin ik steeds ronder werd en toch het gevoel zou blijven houden dat mijn lichaam iets te kort kwam. Ik wilde terug naar mijn oude gewicht maar hoe dan? Niet meer elk moment voor die kast te moeten staan maar normaal eten en mezelf niet alleen aan de binnenkant goed voelen maar ook mezelf aan de buitenkant goed voelen. Ik besloot dit anders te gaan aanpakken.
Ik ben gaan bestuderen wat voeding voor het lichaam betekent en wat de effecten van voedingsstoffen zijn. Al snel kwam ik tot de conclusie dat ik wel veel at maar niet de voedingsstoffen binnenkreeg die mijn lichaam nodig heeft om goed te kunnen functioneren.
Tijdens mijn studie kwam ik ook tot de ontdekking dat ik al heel wat jaren overgangsklachten had waarvan ik niet wist dat dit overgangsklachten waren. Ik had onder andere enorm veel last van stemmingswisselingen en hartkloppingen. En niemand in mijn omgeving zei "goh heb jij niet gewoon last van de overgang?"
Ik heb mijn voedingspatroon zo aangepast dat ik nu niet langer de neiging heb om voor de kast te gaan staan om te bekijken wat ik kan eten. Niet langer de neiging om een zak chips leeg te eten of toch het al aangebroken pak koek op te eten. Wat een heerlijk gevoel geeft het me om niet de hele dag met eten bezig te hoeven zijn. Nu heb ik genoeg aan 3 volwaardige normale maaltijden en heel af en toe een tussendoortje. Ik heb nu het gevoel dat mij lichaam gevoed is in plaats van slecht gevuld. Ik bruis van de energie en geniet van elke maaltijd zonder mezelf ook maar iets te verbieden.
Mijn overgangsklachten heb ik kunnen verminderen door mezelf weer goed te voeden, elke dag voldoende te bewegen, te zorgen voor zo min mogelijk stress en elke dag voldoende slaap.
Ik ben de nodige kilo’s afgevallen en ben niet langer bang om tonnetje rond te worden. En ik kan ook nog genieten van een taartje op een verjaardag of een ijsje op vakantie, een heerlijke vers gemaakte groentesoep of een rijke salade bij mijn lunch, ik geniet weer van het normale gezonde eten. Ik ben goed voor mezelf gaan zorgen en dat geeft mij een enorme boost om van het leven te genieten.
Zorgen dat ik de voor mij juiste voedingsstoffen binnen krijg, is natuurlijk heel belangrijk. Mijn lichaam heeft nu eenmaal bepaalde stoffen nodig om goed te kunnen functioneren en die komen toch echt uit de voeding. En juist als die hormonen hun eigen krankzinnige dans in mijn lichaam uitvoeren is het zo belangrijk om goed voor mezelf te zorgen op het gebied van voeding, beweging, stress en slaap, zodat die hormonen minder zin hebben om te dansen en ik ook niet aan kom in gewicht. Ik zie voeding als de energiebron van mijn lichaam. De brandstof van mijn motor. De bouwstenen van mijn bestaan die levenslang onderhoud nodig hebben. De stabilisator van mijn hormonen. Ik verbied mezelf niets en gun mezelf dat wat goed voor mij is. Ik geniet van een heerlijke maaltijd. Ik voel wanneer ik te weinig of genoeg heb gegeten. In de overgang is een gezonde relatie met voeding een van de essentiële onderdelen om op gewicht te blijven.
Als je me zou kennen dan zou je weten dat ik thuis altijd op mijn rode Crocs loop omdat ik altijd en overal met mijn tenen ergens achter blijf haken. Dat ik een bloedhekel heb aan boodschappen doen en dat ik alleen op zondagochtend in de supermarkt ben te vinden. Dat ik in Drachten alles lopend of met de fiets doe behalve als ik die boodschappen op zondag ga regelen. Dat ik graag even klets met de koeien tijdens een wandeling langs de weilanden. Dat ik een enorme theeleut ben en dat mijn gevulde thermoskan nooit ver bij me vandaan is. Dat mijn kinderen me af en toe raar vinden omdat ik soms een heerlijk groot kind kan zijn.